De regen tikt op het raam.
Het roodborstje zingt een lied.
In de verte kraait een haan.
maar ik hoor het niet.

Vol in mijn hoofd.
Een heksenketel van gedachten.
Van alle stilte beroofd,
kan niets mijn herrie verzachten.

Te dun, te dik, te klein, te lang.
Ik doe het steeds verkeerd.
Mijn hele leven al ben ik bang,
dat ik niet goed heb gepresteerd

Seizoenen veranderen van licht.
De zee van zijn getij.
Mijn gedachten ontnemen mij het zicht
en zo raast mijn leven voorbij.

Totdat ik me bewust wordt.
Bewust van mijn veeleisende brein,
Ik doe mezelf veel te kort,
dit is niet zoals ik wil zijn.

Als een rups in zijn cocon.
Als een bloem in haar knop.
Reik ik met mijn armen naar de zon
en zet ik mijn wereld op de kop

De verandering komt van binnenuit.
Aandachtig leven in het heden.
Mijn gedachten worden minder luid
en zo verlaat ik mijn verleden.

Het is een avontuurlijke reis.
Met nieuwe en onbekende wegen.
Niet altijd even wijs,
maar wel door liefde gedreven

Met liefde voor wie ik ben.
Niet perfect maar goed.
Minder gestrest en veel meer zen,
ben ik blij dat ik mezelf ontmoet

Liefs Marjoh